குறள் 211:
கைம்மாறு வேண்டா கடப்பாடு மாரிமாட்டுகலைஞர் உரை:
என்ஆற்றுங் கொல்லோ உலகு.
கைம்மாறு கருதி மழை பொழிவதில்லை; அந்த மழையைப் போன்றவர்கள் கைம்மாறு கருதி எந்த உதவியும் செய்பவர்கள் அல்லர்.Explanation:
Benevolence seeks not a return. What does the world give back to the clouds ?.குறள் 212:
தாளாற்றித் தந்த பொருளெல்லாம் தக்கார்க்குகலைஞர் உரை:
வேளாண்மை செய்தற் பொருட்டு.
தகுதியுடையோர் நலனுக்கு உதவிடும் பொருட்டே ஒருவன் முயன்று திரட்டிய பொருள் பயன்பட வேண்டும்.குறள் 213:
புத்தே ளுலகத்தும் ஈண்டும் பெறலரிதேகலைஞர் உரை:
ஒப்புரவின் நல்ல பிற.
பிறர்க்கு உதவிடும் பண்பாகிய ஒப்புரவு என்பதைவிடச் சிறந்த பண்பினை இன்றைய உலகிலும், இனிவரும் புதிய உலகிலும் காண்பது அரிது.குறள் 214:
ஒத்த தறவோன் உயிர்வாழ்வான் மற்றையான்கலைஞர் உரை:
செத்தாருள் வைக்கப் படும்.
ஒப்புரவை அறிந்து பிறருக்கு உதவியாகத் தன் வாழ்வை அமைத்துக் கொள்பவனே உயிர்வாழ்பவன் எனக் கருதப்படுவான்; அதற்கு மாறானவன் இறந்தவனே ஆவான்.குறள் 215:
ஊருணி நீர்நிறைந் தற்றே உலகவாம்கலைஞர் உரை:
பேரறி வாளன் திரு.
பொதுநல நோக்குடன் வாழ்கின்ற பேரறிவாளனின் செல்வமானது ஊர் மக்கள் அனைவருக்கும் பயன் தரும் நீர் நிறைந்த ஊருணியைப் போன்றதாகும்.குறள் 216:
பயன்மரம் உள்ளூர்ப் பழுத்தற்றால் செல்வம்கலைஞர் உரை:
நயனுடை யான்கண் படின்.
ஈ.ர நெஞ்சம் கொண்டவனிடம் செல்வம் சேருமேயானால் அது, ஊரின் நடுவே செழித்து வளர்ந்த மரம், பழுத்துக் குலுங்குவது போல எல்லோர்க்கும் பயன்படுவதாகும்.குறள் 217:
மருந்தாகித் தப்பா மரத்தற்றால் செல்வம்கலைஞர் உரை:
பெருந்தகை யான்கண் படின்.
பிறருக்கு உதவிடும் பெருந்தன்மையாம் ஒப்புரவு உடையவனிடம், செல்வம் சேர்ந்தால் அது ஒரு நல்ல மரத்தின் எல்லா உறுப்புகளும் மருந்தாகப் பயன்படுவது போன்றதாகும்.குறள் 218:
இடனில் பருவத்தும் ஒப்புரவிற்கு ஒல்கார்கலைஞர் உரை:
கடனறி காட்சி யவர்.
தம்மிடம் வளம் நீங்கி, வறுமை வந்துற்ற காலத்திலும், பிறர்க்கு உதவிடும் ஒப்புரவில் தளராதவர், கடமையுணர்ந்த தகைமையாளர்.குறள் 219:
நயனுடையான் நல்கூர்ந்தா னாதல் செயும்நீரகலைஞர் உரை:
செய்யாது அமைகலா வாறு.
பிறர்க்கு உதவி செய்வதையே கடமையாகக் கொண்ட பெருந்தகையாளன் ஒருவன், வறுமையடைந்து விட்டான் என்பதை உணர்த்துவது அவனால் பிறர்க்கு உதவிட முடியாமல் செயலிழந்து போகும் நிலைமைதான்.குறள் 220:
ஒப்புரவி னால்வரும் கேடெனின் அஃதொருவன்கலைஞர் உரை:
விற்றுக்கோள் தக்க துடைத்து.
பிறருக்கு உதவுகின்ற சிறப்புடைய உலக ஒழுக்கம், கேடு விளைவிக்கக் கூடியதாக இருப்பின், அக்கேடு, ஒருவன் தன்னை விற்றாவது வாங்கிக் கொள்ளக் கூடிய மதிப்புடையதாகும்.
No comments:
Post a Comment