செய்யாமல் செய்த உதவிக்கு வையகமும்கலைஞர் உரை:
வானகமும் ஆற்றல் அரிது.
வாராது வந்த மாமணி ( என்பதுபோல், செய்யாமற் செய்த உதவி) என்று புகழத்தக்க அரிய உதவி வழங்கப்பட்டால், அதற்கு இந்த வானமும் பூமியும் கூட ஈடாக மாட்டா.குறள் 102:
காலத்தி னாற்செய்த நன்றி சிறிதெனினும்கலைஞர் உரை:
ஞாலத்தின் மாணப் பெரிது.
தேவைப்படும் காலத்தில் செய்யப்படும் உதவி சிறிதளவாக இருந்தாலும், அது உலகத்தைவிடப் பெரிதாக மதிக்கப்படும்.குறள் 103:
பயன்தூக்கார் செய்த உதவி நயன்தூக்கின்கலைஞர் உரை:
நன்மை கடலின் பெரிது.
என்ன பயன் கிடைக்கும் என்று எண்ணிப் பார்க்காமலே, அன்பின் காரணமாக ஒருவர் செய்த உதவியின் சிறப்பு கடலை விடப் பெரிது.குறள் 104:
தினைத்துணை நன்றி செயினும் பனைத்துணையாக்கலைஞர் உரை:
கொள்வர் பயன்தெரி வார்.
ஒருவர் செய்யும் தினையளவு நன்மையைக்கூட அதனால் பயன்பெறும் நன்றியுள்ளவர் பல்வேறு வகையில் பயன்படக்கூடிய பனையின் அளவாகக் கருதுவார்.குறள் 105:
உதவி வரைத்தன்று உதவி உதவிகலைஞர் உரை:
செயப்பட்டார் சால்பின் வரைத்து.
உதவி என்பது, செய்யப்படும் அளவைப் பொருத்துச் சிறப்படைவதில்லை; அந்த உதவியைப் பெறுபவரின் பண்பைப் பொருத்தே அதன் அளவு மதிப்பிடப்படும்.குறள் 106:
மறவற்க மாசற்றார் கேண்மை துறவற்ககலைஞர் உரை:
துன்பத்துள் துப்பாயார் நட்பு.
மாசற்றவர்களின் உறவை மறக்கவும் கூடாது; துன்பத்தில் துணை நின்றவர் நட்பைத் துறக்கவும் கூடாது.குறள் 107:
எழுமை எழுபிறப்பும் உள்ளுவர் தங்கண்கலைஞர் உரை:
விழுமந் துடைத்தவர் நட்பு.
ஏழேழு தலைமுறைக்கு என்றும் ஏழேழு பிறவிக்கு என்றும் மிகைப்படுத்திச் சொல்வதுபோல, ஒருவருடைய துன்பத்தைப் போக்கியவரின் தூய்மையான நட்பை நினைத்துப் போற்றுவதற்குக் கால எல்லையே கிடையாது.குறள் 108:
நன்றி மறப்பது நன்றன்று நன்றல்லதுகலைஞர் உரை:
அன்றே மறப்பது நன்று.
ஒருவர் நமக்குச் செய்த நன்மையை மறப்பது நல்லதல்ல; அவர் தீமை செய்திருந்தால் அதை மட்டும் அக்கணமே மறந்து விடுவது நல்லது.
குறள் 109:
கொன்றன்ன இன்னா செயினும் அவர்செய்தகலைஞர் உரை:
ஒன்றுநன்று உள்ளக் கெடும்.
ஒருவர் செய்யும் மிகக் கொடுமையான தீமைகூட நமது உள்ளத்தைப் புண்படுத்தாமல் அகன்றுவிட வேண்டுமானால், அந்த ஒருவர் முன்னர் நமக்குச் செய்த நன்மையை மட்டும் நினைத்துப் பார்த்தாலே போதுமானது.குறள் 110:
எந்நன்றி கொன்றார்க்கும் உய்வுண்டாம் உய்வில்லைகலைஞர் உரை:
செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு.
எந்த அறத்தை மறந்தார்க்கும் வாழ்வு உண்டு; ஆனால் ஒருவர் செய்த உதவியை மறந்தார்க்கு வாழ்வில்லை.
No comments:
Post a Comment